تو ببخش
مرخصی آمده بودم.رفتم خاکسپاری یک شهید، زن بی قراری می کرد دورش جمع شده بودند.
به برادر شهید گفتم:خدا صبرش بدهد،مادر است؟
گفت زن عمویم است.آنکه دلداریش میدهد مادرم است!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
گر بی تو به میخانه نشستم،تو ببخش
ور بند چو دیوانه گسستـــــم،تو ببخش
بی خویشتنم من ،خبرم نیست ز خـود
گر ساغر و پیمانه شکستم تو ببخــش