ملیـحـــــــــــــــــــــــــــانه

توان نفس کشیدن را...
نفس هایم به شمارش افتاده اند
سال هاست روی هم تلنبارشان کرده ام...
اما دیگر دارد زورشان به من می چربد
تا حال من توان فروخوردنش را داشتم
اما گویی میخواد نا رفیقی کند،حصار را بکشند و بگریزد
انگشتم را با تمام نیرویی که دارم در گلویم فرو می برم به پایین هلش دهم...ببلعمش...خفه اش کنم
اما گویی بغض هم با من سر لجاجت و جنگ دارد 
می ترسم از روزی که قفسش را بشکاند...
امیدم این است پرده دری ات را نبینم...
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
وصله پینه های دلم
1.اگر چه نزد شما تشنه ی سخن بودم....کسی که حرف دلش را نگفت من بودم...
2.امام صادق علیه لسلام می فرمایند:حیرانم از کسی که محزون است، ولی به گفتن این قول خداوند پناه نمی برد که;  «لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین »  زیرا، خودم از خداوند عزوجل شنیدم که پس از آن می گوید: «پس [دعای] او را برآورده کردیم و او را از اندوه رهانیدیم و مؤمنان را [نیز] چنین نجات می دهیم » . (انبیا (21) : 88 )
3.ترسم که اشک در غم ما پرده در شود....وین راز سر به مهر به عالم ثمر شود
گویند سنگ لعل شود در مقام صبر........آری شود و لیک به خون جــــگر شود
4.غم و شادی در قرآن
5.قرآن و راهکارهای رهایی از اندوه

این چند وقته توی دلم خیلی حرفها مونده بود که نمیدونستم باید چطور سر همشون کنم و چجوری بنویسم که درست منظورم رو بیان کرده باشم.آیه ی 8 و 9 سوره ی کهف رو که خواندم انگار تمام حرف های گفته و نگفته هام از ذهنم پاک شد.
بسم الله الرحمن الرحیم
یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ (?)
ایشان میخواهند که نور خداى را دهان هاى خویش فرو نشانند و خداى تعالى تمام کننده نور خویش است هر چند که کافران کراهت دارند.
هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‏ وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ (?)
 او آن خدائیست که پیغمبر خویش را با توحید و کیش درست فرستاد تا آن را بر همه دینها غالب گرداند و گر چه مشرکان (این چیرگى را) کراهت دارند.