ملیـحـــــــــــــــــــــــــــانه

هر سال چند روز قبل از شروع ماه مبارک رمضان توی خونه ها یک هیاهویی برپا میشه!
مشغول تمیز کردن خانه می شیم و پر کردن یخچال و فریزر....از آماده کردن سبزی آش و حبوبات گرفته تا گوشت و مرغ و برنج و ... آقایون هم سرگرم خریدند که مبادا خانواده با کمبود مواد غذایی روبرو بشن یا اینکه از مهمون هاشون نتونن به خوبی پذیرایی کنن...
دغدغه این رو داریم که تغذیه بچه ها خوب نباشه و یک ماه روزه گرفتن آسیبی بهشون برسونه و ضعیفشون کنه.
دغدغه ی این رو داریم که مبادا توی افطاری دادن های ماه رمضان سر سفره مون چیزی کم و کسر باشه!
اگه خواهر و برادرمون  دو مدل غذا سر سفره گذاشته مبادا سفره ی ما رو کمتر از سه نوع غذا پر کنه!
مبادا احساس کنیم وسائل خونه مون از اطرافیان چیزی کم داره!مبادا رخت و لباس بچه ها توی مهمونی ها کمتر از هم سن هاشون باشه!
انقدر دغدغه ی شکم رو داریم که یادمون میره فلسفه ی قرار داده شدن این ماه چیه!
یادمون میره که توی همسایگی ما ممکنه بچه ای باشه که دلش لک زده باشه برای خوردن زولبیا بامیه!
یادمون میره که همون موقعی که ما توی شبانه روز سه بار در حد خفگی میخوریم!توی محله مون هستن آدمهایی که از شرمندگی زن و بچه شون خواب به چشمشون نمیره!
همون زمانی که ما مشغول تهیه وسائل مهمونی های پر از چشم و هم چشمی و اسرافمون هستیم چقدر آدمها از نداری و بی پولی به گناه میفتن!
کاش یکم از این زرق و برق ها کم کنیم و به جاش این برق رو مهمون چشم های کسانی کنیم که این روزا با ما به مهمونی خدا اومدن...شاید به واسطه ی دعای اونها دعای شب های قدرمون به اجابت برسه...
برای ثواب کردن راه های ساده تر از افطاری دادن های پر خرج که آخرش هم چیزی جز اینکه بگن برنجشون دم نکشیده بود!آششون شور بود یا... هستش چرا ما همیشه راه سخته رو انتخاب می کنیم؟
     ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود.....تسبیح شیخ و خرقه ی رند شراب خوار!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ته نوشت:
1.سلام.عیدتون مبارک.ان شالله همه مون عیدی های خوب خوب از کریم اهل بیت امام حسن مجتبی(ع)بگیریم.
2.چند روز پیش جایی بودم که بسته های مواد غذایی بین خانواده های بی بضاعت تقسیم میکردند...کاش بودید و برق چشم هاشون رو از دیدن چند کیلو برنج و یک بسته ماکارونی و یک قوطی رب و ...میدید!عجیب شرمنده شدم