ملیـحـــــــــــــــــــــــــــانه

مثل همیشه خودم رو در جمع بزرگترا جا کردم و سعی کردم به صحبتهاشون خوب گوش بدم تا یک چیزایی بفهمم.صحبت از دوران انقلاب و شاه و درگیری های دهه ی اول و دوم بهمن سال57 بود.مهمانمون ماجرا رو شرح داد بدون اینکه چیزی از قلم بیفته با اینکه حسابی ترسیده بودم ولی کنجکاوی مانع فرار کردنم شد.
درک کردن چنین مسائلی برای یک بچه ی 7 ساله چندان خوشایند نیست.وحشت جودم رو پر کرده بود...
شب موقع خواب فقط به چیزاهایی که شنیده بودم فکر میکردم.ظهر که به مدرسه رفتم 21بهمن ماه بود و ما برنامه داشتیم...مثل همیشه سرود و نمایش و مسابقه
موضوع نمایش رو دقیق یادم نمیاد فقط  صحنه ای رو یادمه که شاه و درباریان بودن و پایین سن مردم شعار میدادن.یکی از بچه های پایه ی پنجم که قد بلندی داشت نقش شاه رو بازی میکرد.شاه عصبانی بود و سر بقیه فریاد میکشید.تمام مدتی که بچه ها نمایش رو اجرا میکردن من حرفهای دیشب و چیزهایی که میدیدم رو با هم تطابق میدادم...
بعد از تمام شدن برنامه زنگ خورد و به کلاس برگشتیم.چند دقیقه که گذشت از معلم اجازه گرفتم برم بیرون آب بخورم،وارد راهرو که شدم به سمت حیاط حرکت کردم چند قدمی بیشتر برنداشته بودم ...دیدم دختری که نقش شاه رو بازی میکرد با همون لباس و گریم به سمتم میاد.منم که حسابی وحشت کرده بودم چند قدمی عقب عقب رفتم و بعد هم پا به فرار گذاشتم!
این شیرین ترین خاطره ای بود که از دوران مدرسه و دهه ی فجر داشتم اسمش رو هم گذاشتم فرار بزرگ(2)
ممنون از گل دختر عزیز به خاطر دعوتشون
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ته نوشت:
حاجتی نیست که آزار دهد کس ما را
اینکه زندانی خاکیم همین بس ما را
چشم پوشیدم از این باغ خزان‌دیده چنان
که نه با گل سر و کار است و نه با خس ما را
عشق هم رفت چو شد دور جوانی سپری
به چه خشنود توان کرد از این پس ما را؟
می‌سپارم سر و جان در قدم قاصد مرگ
اگر از در رسد این پیک مقدس ما را
کس ندیده‌ست چو من بندة بی‌مقداری
که به هرکس که فروشند دهد پس ما را
جز تو ـ‌ یا رب! ـ‌ به کسی نیست مرا روی امید
تو مکن خوار به چشم کس و ناکس ما را
تا غنی در گرو منت خلق است، سهی!
جامة فقر به از جامة اطلس ما را

1.امام على علیه‏السلام :
لَوْ لاخَمْسُ خِصالٍ لَصارَ النّاسُ کُلُّهُمْ صالِحینَ: أوَّلُهَا الْقَناعَةُ بِالْجَهْلِ، الْحِرْصُ عَلَى الدُّنْیا، وَالشُّحُّ بِالْفَضْلِ، وَالرِّیاءُ فِى الْعَمَلِ وَالإِْعْجابُ بِالرَّأْىِ؛
اگر پنج خصلت نبود، همه مردم جزوِ صالحان مى‏شدند: قانع بودن به نادانى، حرص به دنیا، بخل ورزى به زیادى، ریاکارى در عمل، و خود رأیى.
غررالحکم    2/451/3260
2.نقش از گلیم میرود،از دل نمیرود...
3.به یکی جرعه که آزار کسش در پی نیست
 زحمتی میکشم از مردم نادان که مپرس
4.راستی تیمم باطل است آنجا که آبست!
5. گوشه ی چشم بگردان و مقدر گردان
ما که هستیم در این دایره ی سرگردان!؟
دور گردید و به ما جرأت مستی نرسید
چه بگوییم به این ساقی ساغرگردان!؟...
 این دعایی ست که رندی به من آموخته است
بار ما را نه بیفزا! نه سبک تر گردان!
غنچه ای را که به پژمرده شدن محکوم است
تا شکوفا نشده ، بشکن و پرپر گردان
من کجا بیشتر از حق خودم خواسته ام؟!
مرگ حق است.. به من حق مرا برگردان

با هر بهانه خاک در یار می شوم
جاروکش حوالی دلدار می شوم

 تا یار از اتفاق به من یک نظر کند
شربت فروش کوچه دیدار می شوم

 دلدار باز می گذرد از پیاده رو
یک قلب تیرخورده به دیوار می شوم

 از بس که انتظار به پایان نمی رسد
افسانه گوی مردم بیکار می شوم

 از نقش پای او قدحی ساخته کلال
قرض وقواله کرده خریدار می شوم

پاسبان حرم دل شده ام شب همه شب

تا در این پــــرده جز اندیشه ای او نگذارم

ترجمه: کلینیک الکترونیکی روان‌یار

برای بار سومی بود که از پسرک فال میخریدم و هر سه بار این غزل:
یوسف گم گشته باز اید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن
وین سر شوریده باز اید بسامان غم مخور 

ناخود آگاه یاد این شعر افتادم

ما ساده ایم و در همه جا گول می خوریم
هر روز از زمین و هوا گول می خوریم
خواندیم قصه ی (( بز زنگوله پا )) ولی
از گرگ های شهر چرا گول می خوریم ؟
از طفل ِ گل فروش  گذر می کنیم و بعد
با التماس های گدا گول می خوریم
همچون کلاغ ِ روی درختیم و دائما
با هر کلام حمد و ثنا گول می خوریم
(( شنگول )) قصه ایم و همین نقطه ضعف ماست
هر بار از طریق ریا گول می خوریم
همچون زنی کبود و کتک خورده گاه گاه
با سنگی از تبار طلا گول می خوریم
حافظ ، هنوز یوسف ما برنگشته است
با فال های شعر شما گول می خوریم

خیلی دوست داشت برای نماز شب بلند شه.اما خوابش خیلی سنگین بود و تلاش ما بی فایده. 
بلافاصله بعد از عقدش، دو خط موبایل خرید. برای خودش و عروس خانوم. سحر که بلند می شدیم، می دیدیم تو ایوون حجره، گوشی به دست، مشغول نجواست. یه بار ازش پرسیدم: « چرا این موقع؟ از ترس پدر خانومه؟!»
گفت:« نه بابا! این سیم کارت های اعتباری، نیمه شبا مکالماتشون رایگانه! ما هم که حرف، زیاد داریم و پول شارژ، کم!»
تا سر اذان با هم حرف می زدن.
یکی دو هفته که گذشت، چند دقیقه قبل از اذان، صحبتو تموم می کرد و دو سه رکعتی هم نماز شب می خوند.
زیاد نگذشت که دیگه یازده تاشم پر می کرد. شده بود نماز شب خون حرفه ای.
یه شب بهش گفتم:« یادته اون وقتا هر چی صدات می کردیم، بلند نمی شدی؟ راست می گن که «المجاز قنطرة الحقیقة!»
گریه اش گرفت...
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ته نوشت:
1.منبع:وبلاگ نسیمی از بهشت
2.گریه کردم گریه هم این بار آرامم نکرد
هرچه کردم ـ هر چه ـ آه انگار آرامم نکرد
روستا از چشمِ من افتاد، دیگر مثلِ قبل
گرمی آغوش شالیزار آرامم نکرد
بی‌تو خشکیدند پاهایم کسی راهم نبرد
دردِ دل با سایه‌ی دیوار آرامم نکرد
خواستم دیگر فراموشت کنم اما نشد
خواستم اما نشد، این کار آرامم نکرد
سوختم آن‌گونه در تب، آه از مادر بپرس
دستمالِ تب‌بُر نم‌دار آرامم نکرد
ذوق شعرم را کجا بردی؟ که بعد از رفتنت
عشق و شعر و دفتر و خودکار آرامم نکرد

جاى هیچ تردیدى نیست که در ساختمان بدنى و روحى انسان چیزى به کار رفته، که آدمى را در مواقعى که احساس کند دیگران به منافع او تجاوز مى‏کنند، و رعایت احترام مقدسات (مثلا اطفال و ناموس) او را نمى‏کنند، و یا در صددند آبروى او را بریزند، و یا کارى دیگر از این قبیل بکنند ، وادار به دفاع مى‏سازد، و این لزوم دفاع از خود و از متعلقات خود ، حکمى است که فطرت به گردن بشر انداخته، و به وى الهام کرده است .(1)
حالا به نظر شما علت سیب زمینی شدن بعضیا!!(طی چند سال اخیر)چی میتونه باشه؟

امام على علیه‏السلام :
عِفَّتُهُ (الرَّجُل) عَلى قدْرِ غَیْرَتِهِ؛
پاکدامنى مرد به اندازه غیرت اوست.(2)

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1.غیرت!
2. نهج البلاغه حکمت‏47
3.قابل توجه بعضیا!
امام على علیه‏السلام :
... إِیّاکَ وَالتَّغایُرَ فى غَیْرِ مَوْضِعِ غَیْرَةٍ فَإِنَّ ذلِکَ یَدْعُو الصَّحیحَةَ إِلَى السُّقْمِ وَالْبَریئَةَ إِلَى الرَیْبِ... ؛
از غیرت نابجا بپرهیز زیرا این کار، زن درستکار را به انحراف و زن پاکدامن را به تردید مى‏کشاند.
نهج البلاغه از نامه‏31
4.از گریه پُریم و باز هم میخندیم...!
5. سُبْحانَکَ یا مُقْسِطُ تَعالَیْتَ یا جامِعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهى تو اى به انصاف رفتار کننده برترى تو اى گردآورنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
6.تو هم  اینقدر اگر بی کس و تنها باشی
در خودت می شکنی ، سخت فرو می پاشی
تا کمی فکر و خیال از سَر من دور شود
باز سرگرم شدم با غزل و نقاشی
تو ولی چهره ی طراحی من می گردی
باز در شعر تو مضمون غزل می باشی
همه ی روز فقط خوش گذرانی کردم
فکر کردن به تو یعنی خوشی و عیاشی
مثل من شاعر و در بند غزل خواهی شد
تو هم اینقدر اگر بی کس و تنها باشی

 1.دربیابان عدم عالم سرابی بیش نیست
   تشنگان را بهر سود اندر زیان انداخته

 2.قیمت قبر در حرم مطهر امام رضا علیه السلام سیصد میلیون تومان هستش!!!
بعضیا فکر میکنن با پول میشه اخرت رو خرید!!!با این پول چه مشکلهایی که حل میشه!چه زندگی هایی که سر و سامون میگیره!چه...

 3.سحر کرشمه ی چشمت به خواب میدیدم

   زهی مراتب خوابی که به ز بیداریست

4.یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا لا تَأْکلُوا أَمْوَلَکُم بَیْنَکم بِالْبَطِلِ

 


5.میگریم و مرادم از این سیل اشک بار
تخم محبت است که در دل بکارمت!!!

6.امام على علیه‏السلام : أَلَمْ یَبْلُغْنى عَنْ نِسائِکُمْ أَنَّهُنَّ یُزاحِمْنَ الْعُلوجَ فِى الأَْسواقِ أَلا تَغارونَ؟ مَنْ لَمْ یَغِرْ فَلا خَیْرَ فیهِ.به من خبر رسیده که زنانتان در بازار تنه ‏شان به تنه مردان بى‏ایمان و لاابالى مى‏خورد آیا غیرت ندارید؟! کسى که غیرت ندارد خیرى در او نیست.کنزالعمال 3/780/8735

7.خطر سقـــــــــــــــــوط!